nazywa się

См. также в других словарях:

• nazywać się — I – nazwać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nazywać samego siebie jakimś mianem, imieniem, tytułem; nadawać sobie, przybierać imię, miano, określenie, tytuł, przezwisko; określać się w jakiś sposób : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nazywać — → nazwać nazywać się 1. forma ndk czas. nazwać się. 2. «nosić nazwę, być określonym jakąś nazwą, mianem, terminem» Naczynie na cukier nazywa się cukiernicą. Ta ulica nazywa się Marszałkowska. ∆ Nazywa się, że… «mówi się o czymś, określa się coś… …   Słownik języka polskiego

• piasek — 1. Chować głowę w piasek «udawać, że się czegoś nie rozumie, nie wie, nie dostrzega, uchylać się od jakiegoś działania, podjęcia decyzji, stchórzyć przed czymś»: Pocieszające jest to, że w niektórych placówkach oświatowych przestano chować głowę… …   Słownik frazeologiczny

• niejaki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, niejakiacy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bliżej nieokreślony; jakiś, pewien; także: ledwie wyczuwalny, nieznaczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uśmiechnęła się z niejakim wahaniem. W jego …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cepelia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} wytwory kultury ludowej niezbyt autentyczne, tworzone na zamówienie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Handlarze organizują to, co nazywa się w Polsce cepelią, czyli rynek pseudowytwórców kultury ludowej …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje …   Słownik frazeologiczny

• jak — I 1. «zaimek zastępujący przysłówki i równoważne z nimi części zdania» a) «używany w pytaniach lub zdaniach o charakterze ekspresywnym» Jak się masz? Jak zdrowie? Jak mi przykro! Jak pogodzić to wszystko? ◊ Jak mu tam «jak się nazywa» Zawołaj… …   Słownik języka polskiego

• Bóg — 1. Bogiem a prawdą «mówiąc szczerze, w istocie, naprawdę»: Powróciłem na wakacje do Polski i tak skończyły się moje studia paryskie, które, Bogiem a prawdą, nigdy się nie zaczęły – bo nie wiem czy dwa razy przez cały pobyt pojawiłem się na tym… …   Słownik frazeologiczny

• trup — 1. pot. Choćbym, żebym miał paść trupem, (to)...; prędzej trupem padnę, nim... «powiedzenie używane w sytuacji, kiedy ktoś w żadnym wypadku nie chce się na coś zgodzić, pozwolić na coś, czy czegoś zrobić»: Choćbym miał paść trupem, nie pozwolę,… …   Słownik frazeologiczny

• to — I → ten II ndm 1. «partykuła o charakterze ekspresywnym, wyróżniająca lub wzmacniająca wyrazy, którym towarzyszy, lub zdania i części zdania, w których jest użyta, wzmacniająca też inne partykuły i spójniki (np. i, bo, no, a, ano, tak)» Od kiedy… …   Słownik języka polskiego

• to — I {{/stl 13}}{{stl 8}}zaim. n odm. jak przym. IIIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje ogólnie na rzecz, osobę, zjawisko, sytuację, twierdzenia, sądy itp., które mówiący i słuchacz identyfikują na tle kontekstu towarzyszącego rozmowie lub na tle… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień